به نام سرآمد مستانه عشق

برای چشم خاموشت بمیرم
کنار چشمه نوشت بمیرم
نمیخواهم در آغوشت بگیرم
   که میخواهم در آغوشت بمیرم
چه زیباست در فراق یار گریست

چه زیباست تحمل سختی های زندگی

تنها به امید وصل یار

چه زیباست به غیر از او کسی را نخواستن

 و گریه کردن به خاطر عشق او

و چه زیباست که قلبمان به خاطر او می تپد

و تک تک سلولهایمان تنها اورا می خواهند

چه زیباست اندیشیدن به او و با او ملاقات کردن

و چه دلپذیراست لحظه ای که تو را

در آغوش می کشد

و تو در آن لحظه مرگت را از خدا میخواهی

از خدا می خواهی جان تو را زمانی بگیرد

که در آغوش اوهستی واو تو را میبوسد و

قصه ی عشق را در گوشت تکرار می کند

از خدا میخواهی زندگی بایستد جهان

و زمان حرکت نکنند تا این لحظات تمام نشوند

می خواهی این عشق پاک به ناپاکی های

روزگار آلوده نشود همچنان پاک باقی بماند

ازخدا می خواهی  همیشه او یارت باشد

و تو هم همیشه یار اوباشی،او شاهزاده

رؤیاهای تو باشد

و تو نیز شاهزاده قصه ی زندگی او باشی